Laudate omnes gentes voor de kerk in Groet: luister maar VID-20201004-WA0003 (1)
Op 4 oktober liepen 30 mensen, rijp en groen, door de duinen. De wandeling was een vervanging van de Taizeviering. Stilte en zang rond een uitwaaiend kaarsje, wisselden elkaar af. Maar het was droog en af en toe kwam er een aarzelend zonnetje, als een glimlach van de Eeuwige.
We stonden ook stil bij dit gedicht waar twee aan twee over gepraat werd.
De Herberg
Mens-zijn is een herberg
elke ochtend verschijnt er een nieuwe gast
een vreugde, een depressie, een benauwdheid
een flits van inzicht komen
als een onverwachte gast
verwelkom ze allemaal en onthaal ze gastvrij!
ook al zijn het een hoop zorgen
die jouw huis overhoop halen
behandel dan nog steeds elke gast met respect
hij ruimt misschien wel bij je op
om plaats te maken voor extase
de sombere gedachte, de schaamte, het venijn
ontmoet ze met een glimlach bij de deur
en vraag of ze binnen willen komen
wees dankbaar voor wie er komt
want ieder van hen is gestuurd
als een gids uit het onbekende.
De dichter Rumi leefde in de 13e eeuw in Perzie. Hij was soefi, een mystieke stroming binnen de islam.
Het is verbazingwekkend hoe zeer zijn teksten vandaag nog aanspreken. Het bovenstaande gedicht laat je nadenken over je zelf en hoe je de dag beginnen kunt. Hang het ergens op en misschien helpt het om een positieve houding aan te nemen die je minder energie kost dan verzet of somberheid.
Maar je moet het natuurlijk wel oefenen…
(uitgelichte foto is van Lucy de Zwart)
